Η δικαστική απόφαση για το τραγικό τροχαίο που στοίχισε τη ζωή στον Παντελή Παντελίδη το 2016, ξαναζωντάνεψε τις συζητήσεις και τις αντιδράσεις, ειδικά μετά τις δηλώσεις της Μίνας Αρναούτη.

Η ίδια, σοβαρά τραυματισμένη από το δυστύχημα της 18ης Φεβρουαρίου 2016, μίλησε στην εκπομπή Live News, περιγράφοντας τις αδιάκοπες συνέπειες στην υγεία της, αλλά και τις απειλές που δέχεται ακόμη και σήμερα στο διαδίκτυο.

«Θα σε βιάσω, θα σε μαγειρέψω, θα σε φάω, τι είναι αυτά;» είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως οι απειλές δεν έχουν σταματήσει ποτέ.

Αποζημιώσεις και η αμφιλεγόμενη συνυπαιτιότητα

Το Εφετείο Αθηνών, με μια απόφαση 106 σελίδων, αναγνώρισε τον Παντελίδη ως οδηγό του μοιραίου τζιπ και όρισε αποζημιώσεις. Για την Αρναούτη, το ποσό ανέρχεται σε 39.000 ευρώ, ενώ για τη Φρόσω Κυριάκου σε 9.000 ευρώ.

Ωστόσο, το δικαστήριο επιδίκασε 50% συνυπαιτιότητα και στις δύο γυναίκες, κρίνοντας ότι επιβιβάστηκαν σε όχημα με οδηγό που είχε καταναλώσει αλκοόλ. Η Αρναούτη, από την πλευρά της, νιώθει βαθιά αδικημένη από αυτή την απόφαση.

«Εγώ δεν ήμουν μια κοπέλα η οποία μπήκε σε ένα αυτοκίνητο, βγήκε και μετά η ζωή της συνεχίστηκε. Η ζωή μου συνεχίστηκε για τέσσερα χρόνια μέσα στα νοσοκομεία. Έφτασα στον Ευαγγελισμό και είχα συντριπτικά κατάγματα σε όλο μου το σώμα, είχα ανοιχτό πνευμονοθώρακα, καρφώθηκε ένα σίδερο στον πνεύμονα μου. Είχαν σπάσει τα πλευρά μου. Αφού βγήκα από την εντατική και ξεπέρασα το μεγάλο ζόρι έκανε ακόμη ένα μεγάλο χειρουργείο, το οποίο ήταν πολύ οδυνηρό, ήμουν κατασφαγμένη».

Μετά από 17 χειρουργεία, η καθημερινότητά της παραμένει δύσκολη. Πρόσφατα, επτά χρόνια μετά το δυστύχημα, της πιστοποιήθηκε ποσοστό αναπηρίας 43%.

«Κοιμάμαι και νιώθω ότι δεν έχω οξυγόνο και δεν μπορώ να αναπνεύσω. Με πιάνουν κρίσεις πανικού με το παραμικρό. Επτά χρόνια μετά το ατύχημα πέρασα ΚΕΠΑ και μου βρήκαν 43% αναπηρία για 2 χρόνια. Το έκριναν προσωρινό. Πώς το έκριναν προσωρινό 7 χρόνια μετά το δυστύχημα;»

Οι τελευταίες στιγμές και οι επιπτώσεις

Η Μίνα Αρναούτη ανέφερε ότι το μοιραίο βράδυ ο Παντελίδης «ήταν χαρούμενος και δεν παραπατούσε», σύμφωνα με τις καταθέσεις των ατόμων που βρίσκονταν στο σπίτι όπου όλοι είχαν πάει μετά το μαγαζί.

«Έχω φοβίες, κρίσεις πανικού, ξυπνάω και νιώθω ότι δεν έχω οξυγόνο. Παρακαλούσα τους διασώστες να μου δώσουν κάτι γιατί δεν άντεχα τον πόνο».

Τόνισε ότι δεν ζητά «χρήματα για να φτιάξει το μέλλον της», αλλά διεκδικεί όσα θεωρεί νόμιμα, καθώς η κατάσταση της υγείας της εξακολουθεί να απαιτεί φροντίδα και συνεχή παρακολούθηση.